De honderste blog

‘Successen moet je vieren!’ Zo roepen wij regelmatig op het werk. Dus vandaag is het tijd voor een feestje, want dit is alweer de honderdste blog. En dat in een half jaar tijd. Op allesnee punt nl dan. Op kristaokma punt nl staan er ook 70. Maar die tellen voor nu even niet mee. Nummer honderd op die plek vieren we natuurlijk apart. Zo hebben we nog iets om naar uit te kijken, met zijn allen. 

Dat successen vieren is nog niet zo eenvoudig. Elk succes brengt al snel een nieuwe uitdaging met zich mee. Een nieuwe stip op de horizon. Als we ditte kenne, kenne we datte ook. Even plat gezegd. Bovendien zit succes hem niet alleen in kwantiteit. Of snelheid. Wel in kwaliteit. Maar hoe meet je dat? Het aantal likes op Facebook? Of je die column wedstrijd wel of niet wint? Het aantal (on-) volgers op Twitter?

Bij elk van die meetinstrumenten kun je wel een kanttekening plaatsen. Een foto van een boterham met pindakaas (zie hier mijn ontbijt lieve mensen!) vinden al snel 50 man leuk. De gemiddelde blog moet het met een schamele 6 likes doen. Maar krijgt er 120 als die blog ineens een column heet. Die meedoet aan een wedstrijd. Die je niet wint. Maar hij was dan ook 100 woorden te lang. En om voor jouw column nou de hele opmaak van een krant aan te passen?  En die (on-)volgers op Twitter? Zijn sowieso allesbehalve loyaal. Waarmee ik vast gelijk gelijk weer een hele club volgers kwijt ben, zodra ik deze blog doortweet. 

Dus baseer ik me maar vooral op de reacties in de wandelgangen. Gewoon in levende lijve. Hopeloos ouderwets natuurlijk. Maar wel zo simpel. Net als dat andere kwaliteitscriterium van mij. Dat ik er zelf plezier an heb.  Gewoon omdat ik ut leuk vind. Meedoen is belangrijker dan winnen. Dus op naar de tweehonderd. Of jullie nu liken en volgen... Of niet.