Marshmallows

Het is weer gelukt. Mijn zoontje is zonder hort of stoot langs de marechaussee gekomen. Oftewel de marshmallows, zoals hij ze noemt. (Geheel terecht, want hun echte naam valt nauwelijks uit te spreken, noch te spellen). We waren dan ook goed voorbereid dit keer. Gemeenteformulier ingevuld om zijn begeleider toestemming te geven met hem naar het buitenland te reizen. (http://www.defensie.nl/marechaussee/service/reizen_met_kinderen/) Met een mooie stempel van de ambtenaar erop. Geboorteakte, want hij heeft ook nog eens de achternaam van zijn vader. Uittreksel uit het gemeenteregister, om te laten zien dat hij ook echt bij ons in Haarlem woont. Bewijs van toekenning van de ouderlijke macht. En twee mooie kopieën van zowel het paspoort van zijn moeder als van zijn vader.

Waarmee de reis een stuk soepeler verliep dan de vorige keer. Toen ze ruim twee uur door ‘de marshmallows’ in het vuur werden gehouden. Voordat ze dat vliegtuig in konden stappen. Of bij terugkomst op Schiphol hun koffer op mochten halen. En natuurlijk snap ik dat het nodig is. Want aan het begin van de zomer werden, in twee weken tijd, maar liefst drie kindontvoeringen voorkomen. Check: http://www.nujij.nl/algemeen/kindontvoeringen-op-schiphol-voorkomen.23936217.lynkx Maar mijn idee van vakantievoorpret is toch een andere. Dus heb ik gelijk maar even een documenten-mapje gemaakt voor de volgende vlucht. Zodat wij voortaan degene zijn die de (echte, snoepvariant) marshmallows in het vuur houden. Voor de gezelligheid. In plaats van andersom.