Mag
ik die hebben? Nee, schat. Dat beeldje is van mama. Heb ik
voor de slaapkamer gekocht. Neehee. Die
doos bedoel ik mama. En dat pit-pat papier. O ja, natuurlijk. Ik had het
kunnen weten. Want ik heb een creatief kind. Een kind dat nog geen vijf minuten
later weer mijn kamer binnen komt stormen met een soort rare hand op zijn
rug. Kun je deze aan me vastplakken mama?
Waar heb je die derde hand dan voor nodig lieverd? Om extra hard mee naar opa en oma te zwaaien als ze zo komen. Een
kind dat op de opvang een zogenaamde ‘geurfabriek’ maakt van oude spuitbussen, flessen
shampoo en tubes douchegel. Die eerst zijn leeggespoten in Jan en allemans oksel
en dienst gedaan hebben in diverse badkamers in Haarlem. En waaraan ik nu – lucky
me – mag ruiken om te kijken welke ‘de lekkerste’ was. Of een TV in elkaar
knutselt, als ik zeg dat hij er nog geen op zijn eigen kamer mag. Compleet met
afstandsbediening en verschillende programma’s om in het scherm te hangen.
Dat ik zo nog pagina’s vol
kan schrijven over al zijn creatieve uitspattingen is natuurlijk vooral
hartstikke leuk. Maar soms ook dodelijk vermoeiend. Bijvoorbeeld als je net
loopt te pieken om iedereen op tijd de deur uit te krijgen. En mijn creatieve
kind bedenkt dat hij alleen zelfgemaakte robotschoenen aan wil naar school. Die
eerst nog gemaakt moeten worden en bovendien totaal ‘unwalkable’ zullen zijn.
Of wanneer je net die dozen van de IKEA hebt uitgepakt. Snel de deur probeert
uit te glippen, richting papierbak. Maar nog net gesnapt wordt bij de voordeur.
Mam, daar kan ik een eigen huis van
maken! Maar zoals met veel dingen, ben ik ook hierin gelukkig niet
alleen. En is er een boek over
geschreven. The Artist's Way for Parents: Raising Creative Children - door Julia Cameron en Emma Lively. Check: http://www.theguardian.com/lifeandstyle/2013/aug/17/art-of-raising-creative-children?CMP=twt_fd.
Ook vinden we gaandeweg zo
onze eigen oplossingen. Zoals een fotootje maken, om het kunstwerk te
vereeuwigen. Waarna het soms toch nog richting papierbak mag. Heel zinvol, aldus Julia: "When we
clear the physical space, we literally make room for clarity and
inspiration." En dat ik in dat ene hele korte moment even kan genieten van
een opgeruimde woonkamer, is daarbij natuurlijk een totaal onbelangrijke maar toch leuke
bijkomstigheid.
No comments:
Post a Comment