Verlanglijstje

Volg de Pieten, Pieten, Pieten... De Sinterhousebeats klinken uit de speakers. Het schoolplein staat proppie vol en alle kleine koppies springen op en neer. De gemiddelde Total Body Pump les is er niets bij. Sinterklaas zelf heeft zich alleen verslapen (wie niet op deze dagen, de wekker gaat tenslotte midden in de nacht). Dus wij worden nog even vermaakt met twee Pieten die van het dak abseilen. Maar dan maakt de Sint dan toch eindelijk zijn entree. Skye was van tevoren zo zenuwachtig dat hij vannacht tot drie keer toe in zijn bed heeft geplast. De afgelopen dagen heb ik hem voorzichtig voorbereid, om al te grote teleurstellingen te voorkomen.  ‘Je krijgt niet alles van je verlanglijstje. Zelfs niet van de Sint.’

Als ik terug naar huis loop kijk ik een willekeurig raam in. In de woonkamer staat een hoekbank, mooi schilderij erboven, wat lampjes ernaast en achterin de eettafel. Het zou zo de onze kunnen zijn. Maar zo gek is dat nou ook weer niet. Alle huiskamers in Nederland zien er tenslotte zo'n beetje hetzelfde uit. Achterin de kamer tilt een moeder haar dochtertje omhoog. Een jaartje of 3,4 met een schattig paardenstaartje op haar hoofd. Het had zo Kate kunnen zijn. Maar dan zet haar moeder haar terug op de grond, waarna ze begint te lopen. Naar haar speelgoedbak toe. Het beeld blijft hangen terwijl ik doorloop. Thuis laat ik even een traan bij mijn man. ‘Die pijn gaat nooit meer helemaal weg hè?’ ‘Nee,’ zegt hij, terwijl hij me even stevig vasthoudt. Je krijgt niet alles van je verlanglijstje. Zelfs niet van de Sint.