Vandaag voel ik me
schuldig tegenover de zon. Die zo hard zijn best doet, terwijl ik hierbinnen
zit te werken. Best een rotgevoel. Dus geef ik de schuld lekker terug. Had je maar
eerder moeten komen dit jaar. Nu heb ik geen tijd meer voor je. Stommerd. Maar
dat heeft natuurlijk helemaal geen zin. Of je stelt de situatie bij of je stelt
je verwachtingen bij. Eén van mijn eigen boek-wijsheden. Dus ga ik zo meteen
mijn voeten maar eens lekker door het zand laten kriebelen. Want dit zou zomaar
eens de laatste nazomerdag kunnen zijn. Verwacht ik zo.
No comments:
Post a Comment