Net lente...

Buiten is het een graad of 15. Ik ben op de stoeprand gaan zitten, precies tussen een dode mier en een dikke bromvlieg in, en geniet van de zon in mijn gezicht. Met een beetje fantasie lijkt het net lente. Maar de kastanjes op de grond brengen me terug naar de werkelijkheid. Het is 29 september. Herfst. De equinox is al geweest en vanaf nu worden de dagen alleen nog maar korter. 

‘Waar is Skye eigenlijk gebleven?’ 
Ineens zie ik hem achter de grote kastanjeboom vandaan komen. Zijn handen vol met die realiteitsnootjes en op zoek naar meer. Een dakloze meneer blaast een grote wolk sigarettenrook over hem uit, maar dat merkt hij niet. 

Dan haalt een windvlaag nog meer herfstvruchten uit de boom. 
‘Look, Jason! It’s raining coconuts!’ Roept hij enthousiast, tegen mijn Amerikaanse man. 
Zie je wel. Denk ik lachend. Met een beetje fantasie ...