De Grote Zomer Vakantieplanning (GZV)

Hij is weer begonnen. De Grote Zomer Vakantieplanning. Het liefst stel ik die GZV zo lang mogelijk uit. Boek ik gewoon een last minute. Naar een random bestemming. Gewoon omdat ik daar op dat moment zin in heb. Of omdat het lekker goedkoop is. Maar helaas. Met kleine kinderen gaat die vlieger niet meer op. Of beter gezegd: dat vliegtuig.

Vanaf 4 jaar zit je sowieso vast aan de schoolvakanties. Maar ik heb ook nog een stiefzoon. Dus te maken met nog een GZV. Die van mama in het andere huis. Een zoon met een vader die in Israël woont. Daar twee vakanties per jaar doorbrengt. Waarvan een keer in de zomer. En dus nu al zijn eigen GZV heeft. Als klein mannetje van zeven.

En dan als klap op de vuurpijl. Om het vakantiefeest compleet te maken. Hebben we Kate. Die met haar beperking niet goed rechtop blijft zitten. In een vliegtuigstoel bijvoorbeeld. Van dat toestel. Dat ons naar mijn schoonouders in Amerika zou kunnen brengen. En eenmaal aangekomen eigenlijk niet zonder haar hulpmiddelen kan. Kinderwagen Extra Large. Aangepast bed. Kinderstoel. Tja. Neem dat allemaal maar eens mee in je koffer. 

Dit alles kwam vandaag weer eens ter sprake. Toen we het hadden over een bezoek aan mijn Amerikaanse schoonouders. In de zomer dus. Maar uitkwamen op een simpel weekje Terschelling. Lekker uitwaaien op die boot. Huisje. Op loopafstand van het strand. Boekje lezen. Ijsje eten. Pastaatje koken. Maar ja. Wanneer? Die eerste drie weken? Is mijn stiefzoontje op pad met zijn moeder. Die tweede drie weken? Zou het zomaar kunnen dat mijn zoontje in Israël is. Al die zes weken? Is het met Kate toch een enorm gedoe. 

De Waarom-vragen schieten door mijn hoofd. Waarom val ik toch altijd op die buitenlandse mannen? Waarom niet gewoon een leuke Fries? Charmante eilander bijvoorbeeld. Biertje. Broodje kaas. Ging ik niet naar maar van Terschelling. Op weg naar dat exotisch oord. Last minute. Gewoon omdat ik daar op dat moment zin in heb. Of omdat het lekker goedkoop is. 

Dan weet ik het. Misschien is er een GZV die uitkomst kan bieden. Die van opa en oma. Willen zij wel een weekje op de kinderen passen. Welke kinderen en hoeveel het er die week ook zijn. Gaan we 'gewoon' met zijn tweeën. Ik en die Amerikaanse man van me. Lekker uitwaaien op die boot. Huisje. Op loopafstand van het strand. Boekje lezen. Ijsje eten. Pastaatje koken.

Even niet uitstellen dit keer. Maar gelijk bellen morgen. Want het klinkt mij behoorlijk exotisch in de oren. Krijg er helemaal zin in. En het is nog goedkoop ook.