Voorselectie.

Mam, ik weet al wie ik op mijn feestje wil uitnodigen. Aldus mijn zoontje gisteren. Want hij is bijna jarig. Zo vindt hij zelf, al een half jaar lang. Dus dat is nu toch echt best bijna. Nu het over 3 weken al 3 februari is. En kunnen we alvast beginnen met de planning, zo vindt hij. En met de samenstelling van zijn lijstje invitees. Als het maar niet teveel kinderen zijn, lieverd. Zeg ik, hardop. - En niet te druk. Te wild. Of te zeurderig. - Denk ik, van binnen. Want bij zo’n verjaardagsfeestje bereikt het zijn piek. De voorselectie, die wij als moeders stiekem doen. Af en toe een druk kind, een middagje, trek je nog wel. Maar niet als er nog vijf anderen omheen springen. En zelfs op die middagen, is het een hele opgave. 

Mag Daan komen spelen? Nee, vandaag even niet lieverd. Geen tijd. - En hij breekt de tent af. Luistert totaal niet. En jij dan ook niet meer. De resultaten van mijn noeste arbeid, mijn opvoedinspanningen, verdwenen. Als sneeuw voor de zon. – Denk ik. Weer van binnen. Mag Daan dan volgende week komen spelen? Nee, lieverd. Weer geen tijd. Maar waarom nodig je Jesse niet weer eens uit? - Want die is lekker rustig. En heeft ook een hele aardige moeder. Waar ik dan gezellig even koffie mee kan drinken – Denk ik dus weer. Van binnen. You get the picture. Maar ik schrijf het nu dus maar eens op. Zodat jullie weten dat jullie niet de enigen zijn. Die aan voorselectie doen. Nu het nog kan. Ze nog klein zijn. Nog geen grote pubers. Die vooral zelf bepalen met wie ze afspreken, waar en wanneer. 

En tuurlijk. Bij de derde keer vragen, mocht Daan heus wel een keertje komen. Maar niet te lang. Want om drie uur moesten wij heel erg belangrijke boodschappen doen. En voor op het verjaardagsfeestje vond ik het lijstje al te vol. Jesse stond er al op. En vijf andere kinderen. Bovendien is 3 februari echt al best bijna. Over drie weken. En is dat veel te kort. Om me mentaal voor te bereiden, op totale chaos. Dat komt straks wel. Als ze grote pubers zijn. Dat is vast ook al echt best bijna. Maar tot die tijd geniet ik er nog even van. Van die voorselectie.