Arme Tim?

Tim mag elke zaterdag met de mama's mee. Als de grote broers aan het zwemmen zijn. Kopje koffie drinken. Chocomelletje voor Tim. En dan alle mama-verhalen aanhoren. Ja, Tim doet natuurlijk of hij aan het kleuren is. Maar kleine potjes hebben grote oren. En zo klein is Tim nou ook weer niet. Want hij is alweer vier. Ik hou niet van verrassingen. Alleen als het hele leuke zijn. Maar dat weten mannen meestal niet. Wat leuk is. Dus zijn verrassingen ook niet leuk. Tim neemt een hap van zijn speculaasje. Het is uit met die vriendin. Weet je wel? Van mijn neef. Ze had geen strijd met hem. Dus dat vond ze saai. Tja. Herken ik wel hoor. Er moet wel wat beweging in zitten van tijd tot tijd. Tim neemt nog een slokje van zijn chocomel. Lekker met elkaar bekvechten. Tot het bijna uit is aan toe. Tim kleurt de olifant roze. Daarna weet je weer echt dat je voor elkaar gaat. Tim laat zijn stift op de grond vallen. Is ook wel vaak nadat je net een kind hebt gehad. Dat je er dan helemaal klaar mee bent. Met zo’n man. Tim doet zijn kleurboek dicht. O. We moeten gaan. Het is al tijd. Wat zou dat eigenlijk voor effect hebben? Op Tim? Dat hij elke zaterdag die vrouwenpraat van ons aanhoort? Tja. Volgens mij zijn er een paar opties. 1. Hij wordt celibatair. 2. Hij wordt homo. Of 3. Hij wordt de eerste man ter wereld die vrouwen écht begrijpt.