Ziek

Ik ben ziek. Vroeger werd je lekker vertroeteld als je ziek was. Kreeg ik van mijn moeder zelfs een zakdoekje met haar parfum erop. Troeteldoek. Zo ben ik lekker dichtbij je. Nu niet meer. Want nu ben ik zelf moeder. En dat blijf je. Ook als je ziek bent. Helaas. Met een beetje geluk worden je kinderen ook nog ziek. Door jou. Of jij door hun. Kip of ei. Feit is dat je dan voor ze moet zorgen. Ziek of niet. Wil je nog een cracker? Is goed. Wacht even. Eerst die thermometer eruit halen. Anders loopt het zo lastig. Zusje huilt? Kom eraan. Nog even een vierde trui aantrekken. Kou in mijn lijf. Krijg je. Met veertig graden. 

Is mijn man ook niet echt goed in. Als ik ziek ben. Van Power Woman naar zielig vogeltje. Is ie niet verliefd op geworden. Dat zielige vogeltje. Hij is ook veel te praktisch. Vervelend dat je ziek bent. Ik moet straks nog wel naar de Gamma. Even kijken hoe we dat gaan doen. Is goed schat. Even overgeven. Ik kom er zo aan. Mama? Wat betekent dat, romantisch? Nou. Dat wat je vader niet is. Nooit geweest ook. Op onze eerste date had hij een knalgele regenjas aan. Hij leek wel een bij. Of een hommel. Want hij was ook nog wel wat aangekomen sinds die foto. Internetdate. Altijd even slikken. Kijken wie er nu weer aankomt. Papa op zijn oude fiets. Met rekje. Wandelwagen eraan. Zoontje voorop. Heb je die ook maar gelijk gezien. Ook toen al. Lekker praktisch. Maar ja. Wel een goed gesprek hè. Urenlang. Fascinerend. Gevoelig. Grappig. Slim ook.

Kon ik van die andere internetdates niet zeggen. De een was psycholoog. Maar dan zo een die heel goed kon luisteren. En weinig te vertellen had. Een beetje zoals die psychiater uit Gooische Vrouwen. Maar dan nog stiller. En zonder sch. Ik niet. Altijd wat te zeggen. Maar is ook wel leuk als iemand eens een keer wat terug zegt. De ander accountant. Hoorde zichzelf juist weer te graag praten. Kwam ik helemaal niet meer aan bod. Nu al. Dat gaat natuurlijk niet werken. De volgende had zichzelf gefotoshopt. Had een vriend van hem gedaan. Ja. Vond hij zelf ook stom. Echt heel erg. Maar hij had nog niet ontdekt hoe je hem er weer af kon halen. Die foto. Denk ik.

Nee. Papa zijn foto was gewoon oud. Van vijf jaar geleden. Geen tijd meer gehad om een nieuwe te maken. Te druk met reizen. De wereld ontdekken. Zodat hij mij daarover mooie verhalen kon vertellen. Voeding voor weer een goed gesprek. Dus nu ook maar even doen. Een goed gesprek. Beetje humor erin. Kun je straks een boodschapje voor me halen schat? Beetje voor me zorgen? Beschuitje? Want het beschuit dat er nu ligt is oud. NNK om precies te zijn. Net Na Kate. En die is ook alweer 2.5. Kijken we morgen even hoe we dat Gamma probleem oplossen. Ok?