Who's taking care of you?

When everything is taken care of you can really be yourself. Dit is de slogan van het hotel waar ik dit weekend in zit. Opa en oma passen op. Als dat waar is, is het niet best. Ben ik dus nooit mezelf. Want het is bij ons namelijk altijd een zooitje. Niks is af. Lange to-do lijsten. Kamer vol met troep. Afspraken die vergeten worden. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Gelukkig vindt mijn man het onzin. Die slogan. Je bent natuurlijk altijd jezelf. Misschien juist wel wanneer dingen niet af zijn. In tijden van crisis leer je de ander pas echt kennen. 

Is ook gelijk het probleem met al die datingprogramma’s. Tuurlijk is die ander prince charming als je met een privéjet wordt opgehaald. Die landt op het dak van een wolkenkrabber. Waar een romantisch dinertje klaarstaat. Geserveerd door jullie eigen ober. En begeleid door een privé concert van jouw favoriete band. Heel anders wordt het als je samen een maand door India moet reizen. Maar een paar honderd roepies op zak. Hangend aan een overvolle trein. Roti eten op straat. Waarna je tien keer per dag het gat in de grond mag bezoeken. Op willekeurige locaties. Stuk minder romantisch. Maar je leert elkaar wel écht kennen. For better or worse. 

Dus John. Ik zou zeggen doen. Dat programma format. Wel even kleine bijdrage storten. Voor het idee. Boek ik daarvan volgende keer een kamer bij dat andere hotel. Sheraton. Who's taking care of you? Veel betere slogan. En een hele goede vraag.