Ikea

Ik ben slimmer dan jou mama. Klopt. Zeker vandaag. Want vandaag was ik puur op mijn reserves aan het draaien. Running on fuze. Klinkt een stuk mooier in het Engels. Maar er was niks moois aan. Kate was wakker. Van 3 uur 's nachts tot de ochtend. Slaapdrankje werkte niet. En dus was ik met haar bezig. Speentje geven. Muziekje aan. Speentje geven. Muziekje weer aan. Slokje drinken. Luier checken. Speentje geven. En zo verder. Tot de ochtend dus. Ben ik dus niet goed in. Weinig slapen. Functioneer ik niet zo goed meer. Wordt alles los zand. En overstijg ik zeker niet het niveau van een gemiddelde 7-jarige. 

Gelukkig hoefde ik vandaag niet te werken. Maar wat dan wel te doen op zo’n dag? Naar Ikea dan maar. Waar je gewoon de pijlen kunt volgen die op de grond staan. Elk object een nummertje heeft. Dat je kunt opschrijven. Met een potloodje. In een tabelletje. Vak 6. Stelling 17. Ik weet niet of dit wel matcht met onze kapstok. Tja. Waar je je zoal druk over kunt maken. Sorry. Ik ben even afgeleid. Nog zo’n makke van me. Als ik slecht heb geslapen. Kan ik niet meer goed filteren. Terug naar mijn lijstje.

Stelling 17. Vak 13. ‘Willen de ouders van het meisje met het tijgerjasje en de gouden laarsjes aan, haar ophalen bij de informatiebalie’. Het meisje kan blijkbaar haar eigen naam nog niet zeggen. Maar er wel vandoor lopen. Of kruipen misschien. Hooguit een jaartje of 1 dus. En dan nu al een tijgerjasje en gouden laarsjes aan. Aangekleed als een soort Patty Brard. Vind je het gek dat ze er vandoor gaat. Oeps. Ga ik weer. Focus Okma.

Keukenafdeling. Waar staan de losstaande koelkasten mevrouw? Nou dat is simpel. We hebben er maar 1. Dat tafelmodelletje daar. Dat wordt hard nadenken dus. Wordt het die ene of die ene. Beetje als de Ford reclame. In alle kleuren te verkrijgen, zolang het maar zwart is. Lachen. Altijd leuk. Flauwe grappen maken als je moe bent.

 

Vak 53. Stelling 4. Lijstje is af. Nu alleen nog de spullen ophalen. Zal ik die kar tegenhouden? Ben ik heel goed in. Ook iets om trots op te zijn. Goed dingen tegen kunnen houden. Maar ik dwaal weer af. Alles op de kar. Wil mevrouw Teriyaki zich melden bij het restaurant. Volgens mij hebben ze hier alleen maar Zweedse gehaktballetjes. Maar nee. Ik laat me niet weer afleiden. Snel afrekenen en de boel in de auto laden. Wegwezen hier.

Nu hoeven we het alleen nog maar in elkaar te zetten. Al die pakketten met losse onderdelen. Al dat losse zand. Tot het een logisch geheel wordt. Even goed die instructie lezen. De schroefjes aandraaien. En de komende nacht goed slapen. Dan moet het lukken.